در خیلی از خانه های نوساز، کلبه های سنگی کوچکی را می بینیم که معمولا کنج اتاق پذیرایی را قُرق می کنند. این شومینه های سنگی و آجری بزرگ، معمولا خیلی در خدمت گرمایش خانه نیستند چون معمولا در خانه های ایرانی یا رادیاتور وجود دارد و یا از گرمایش بخاری استفاده می شود. در حقیقت باید گفت این سیستم گرمایش کلاسیک در خانه های ما نتوانست آنطور که باید و شاید جای خود را باز کند و فقط حضور فیزیکی و نمای کلاسیک آن است که به چشم می آید. شومینه های الکلی و اتانولی، ورژن مدرن نمونه های قدیمی هستند و سیستم گرمایش ساده تر و بی حال تری نیز دارند.
این شومینه های تزیینی مناسب خانه هایی هستند که سیستم گرمایش آنها جوابگوی فضای داخلی خانه نیست و یک تقویت کننده برای گرمایش بیشتر و دلپذیرتر نیاز است. این سیستم گرمایش جدید که با نام شومینه اتانولی نیز شناخته می شود از طریق سوخت الکل ایجاد حرارت می کند. قدرت این شومینه ها در حد مدلهای سنگی گازی یا بخاری و رادیاتور نیست ولی در هنگام ضرورت، تبدیل به یک سیستم گرمایش کار راه انداز می شوند.
شومینه های اتانولی در دو مدل ثابت دیواری یا متحرک و رومیزی تولید می شوند که در اکثر موارد مدل های ثابت ابعاد بزرگتری نسبت به مدل های متحرک دارند. لایه و دیواره ای که بین شعله ها و فضای اطراف ایجاد عایق امنیتی می کند از جنس شیشه است و برای ساخت مشعل این آنها از جنس فلز استیل استفاده می شود. ترکیب فلز و شیشه و آتش، نمایی زیبا و دکوراتیو به این شیشه های مدرن و شعله دار می دهد که علاوه بر گرمایش، ایجاد جذابیت تزیینی نیز در دکوراسیون داخلی می کنند.
خیلی از افراد شومینه های الکلی را تهیه می کنند نه بخاطر ایجاد گرمایش، بلکه بیشتر تمایل دارند که یک عنصر تزیینی آتشین و شعله ور در خانه خود داشته باشند. تنوع طرح و شکل این محصولات، سوخت طبیعی با کمترین عوارض به همراه قابلیت جابجایی و عدم نیاز به دودکش از دلایلی است که باعث شده تا شومینه های الکلی و اتانولی برای خود طرفدارانی دست و پا کنند.
نشر اختصاصی : نوبرانه
